خرس در جنگ جهانی

جنگ جهانی دوم و تصاویر آن برهه تاریخی . .

22 Bahman 01 ، 07:42 ۱ نظر

محدثه اخوان

تو می‌توانی ، ایمان دارم که می‌توانی . ناامید نشو. اکنون کمی نسبت به پیش، قوی تر شده ای، چون که مشکلات با تمام زورش نتوانست تو را از پا در بیاورد. خب شاید زمین خورده ای، ولی مهم نیست، زیرا مجدد به پا خواسته ای ، من حیز همانند تو، بدون اطلاع و بیخبر به این‌ دنیا آمدم . نه اینکه بگویم فرزند ناخواسته ای، نه.... بلکه بی آنکه کسی نظری از ما جویا شود ، ما را آوردند وسط این دنیای وانفسا ، جبر سنگین آسمان و زندگانی ، با مردمانی سرتاپا غلط ، خب نمی‌خواهم بگویم که تو راه راست را برو ، پاک باش ، معصوم باش ، بلکه هرجوری که راحتی باش . اما کم نباش . اهل دود و دم و غم نباش . محو مسیر و پیچ و خم نباش. واسه پروانه ، نقش شمع نباش. سمت آرزوهایت پر شتاب ، نقطه به نقطه، خط به خط پر تلاش. این که چه داشته باشی
یا چه کسی باشی
یا کجا باشی
یا مشغول چه کاری باشی تو را
خوشبخت یا بدبخت نمی‌کند ، یادت بماند
فکر تو
تو را خوشبخت یا بدبخت می‌کند

پس از همین مورد ساده خوشبختی را برای خودت بساز .
اگر در مسیر ، خسته از خستگی هایت شدی ، دل آزرده از دلبستگی هایت شدی . پابند یک تکرار و وابستگی هایت شدی ، غم مخور ... درعوض
گاهی دل به دریا بزن .
قید تمام بود و نبودت‌ را بزن . رها شو از قید و بندها . از اشک ، آه و غم ها
برگهای زرد را بریز . به چله بنشین . اما مجدد بهار کن . گل بده . هیاهو و شادمانی را به روزگارت بیاور .

سفر کن و بـه هیچ کس نگو، عشق واقعی و تجربه کن ولی بـه هیچ کس نگو، شاد زندگی کن اما بـه هیچ کس نگو مردم چیزای زیبا رو نابود میکنند. پس مسیرت را با شرط عقل، تجربه ، و با برنامه و چارچوب خاصی طی کن . تا مبادا درون چاله ای در آیی و به قعر چاه بروی . به ضرب المثل ها زیاد اعتباری نیست . باورشان نکن. گاهی اوقات خودت را عریان کن از جسمانیت، و روح برهنه ای شو در روزگار . جرعه ی نوری آزاد و رها . ......

مسیر زندگانی خوب یا که بد ، شامل شده از چندین تقویم دیواری . همانی که میخکوب دیوار شده ، شایدم از میخ زنگار زده ای آویخته مانده و هر نوبت چهار فصل و چهار برگ ، خوش آب و رنگش
چه سهل و یا شاید صعب ، ساده بلکه کمی سخت ، خواهد ماند و پابرجاست . در عوض این میان ، ماییم که عبور خواهیم کرد از سالها .
این میان اما.....
سال هایی هستند که سوال می کنند
و سال هایی هستند که به این سوال ها جواب می دهند

در سکوت به نجوای درونت گوش کن . او نجوا دهنده ی خاموش دل هاست . گوشه اش جرعه ای نور از حق تعالی ست . گاه صدای وجدانت می‌شود، گاه نهیب میزند ، ولی بترس از آن برهه که صدایش را نشنوی . .صدای بیصدایش ، خالی از اصوات و آواهاست‌ ، چیزی شبیه به لحظه ای که به دلت احساس آشوب و تشویش هجوم می‌آورد و می‌گویی به دلت ، بد ، افتاده که حادثه ای در کمین نشسته . آن تشویش و اضطراب ، تمام تلاش روح درونت است تا تو را از خطری در پیشرو آگاه سازد ،
او فارغ از اسارت در زمان و مکان است ، ولی همواره درون دلت تکیه به ضلع سوم احساست زده . او را جدی بگیر ‌ . به او نیاز پیدا خواهی کرد . لااقل در دنیایی دیگر ....
می‌گویند من خاک و نورم . خب بیراه نیست . اما اگر تناسخ را باور کنیم ، می‌بایست گفت روح درون من ، در زندگانی پیشین یک نویسنده بوده . چون لااقل خودم که ایمان دارم از ابعاد و زاویه ی جسمانیت و زمینی ، به هیچ وجه نویسنده نیستم . اما اینکه چرا واژه میچینم ، بحثش جداست . . چیزی مرا وادار می‌کند ‌ خب من که شاعر نیستم . شعر را بلد نیستم . من در پی پرسش های بزرگ تری هستم روانه . پرسشی همانند اینکه هدف از آفرینش و نفس حضور وجودی ام بهر چیست !؟ غایت اصلی روزگار برای یک موجود دوپا چیست ، من کیستم ، چیستم ؟.. اهل شهر باران زده و خیسم . کاش شاعری بلدید بودم . کمی در بازی های فلک و آسمان ، کلک بلد بودم . خودم می‌دانم و خدای درونم هجم ناگفته هایم را ‌ ..
چه حرف ها که درونم نگفته می ماند
خوشا به حال شماها که شاعری بلدید .
راستی ، یاد بدار ، زیاد به پشت سر نگاه نکنی . آینده در پیشرو چشم انتظار توست .

هرکس نظری دارد فکر و عقیده ای دارد . برنامه و پس زمینه ای دارد ، رگ و ریشه و گذشته ای دارد . در گذشته شان نگرد ، باغچه کسی را شخم نزن . هر باغچه ی زیبایی در زیر خاکش کرم هایی دارد . نمی توان بخاطر آن ملامتش کرد . در کل بی خیال گذشته ها شو . ولی پل های پشت سر را خراب نکن . در کویر زندگانی، خودت را دلخوش سراب نکن . واقع بین باش . ولی رویا را فراموش نکن . انسان ها با رویاهایشان زندگی می‌کنند ‌ . و با حقایقشان ، روزمرگی ....
از نگاهم
گذشته یک سیاهچاله است
که اگر خیلی به آن نزدیک شوید
به داخل آن مکیده می شوید
فراموش نکنید که شما باید به حرکت رو به جلو ادامه دهید.

شما همانی هستی که می اندیشی ..... من به تو ایمان دارم . تو می‌توانی. فقط خودت را از باورهای محدود کننده آزاد و رها کن . سنت شکن خود باش . بدون مرز محدوده فعل توانستن را صرف کن . تو تنها نیستی . من با توآم .... همیشه حق را ناحق می‌کنند و این رسم روزگار ماست ، ولی من می‌دانم حق با دل کوچکت است . من همیشه آماده ام ، تا دست یاری بدهم در عبور از چالش های بازی تقدیر در چهار برگ تقویم .

تو تنها نیستی . من با توآم .‌‌‌‌.....

شین براری . بداهه ، دلی ، برای شما که اکنون می‌خوانی. شک نکن . تو می‌توانی.

11 Aban 01 ، 13:41 ۴ نظر

محمدعلی براهنی

انتقام عشق

خب چوب تنبیه خدا ، نامرئی‌ست‌

نه کسی می‌فهمد و نه صدایی دارد

یک شبی یک جایی

وقتی از شدت بغض، گریه آت می‌گیرد

خاطرت می آید

یک شبی یک جایی ،

به ناحق و از بی مهری،

به گریه انداخته بودی یک دل را

دلی شکسته ای

باعث و بانی بغضی شده ای

دلی سوزانده ای

آن شب فکرش را نمی‌کردی

، بغض پاپی ات خواهد شد....

و یک شبی، یک جایی ، مینشیند سر راه نفست ....

و تو هم بالاجبار

هر دقیقه صدبار

محض آزادی ، راه نفست

بغض را میشکنی

میزنی زجه ،

پریشان می‌شود احوالت

این چوب ، چوبِ خداست .....

تو باید میترسیدی

همان روزی که میدیدی

دلی شکسته

بی انتقام و ساکت مانده

چون ترسناک تر از این نیست که جایی

دلی شکسته آرام گیرد

، نه شِکوه‌ای نه ، گلایه ای

نه حرفی ، نه حدیثی

مطیع گردد و سر براه

سقوط کند بیصدا

از مسیری زیبا

به جبر جدایی ها

سمت عقب برگردد.

گوشه ای انزوا را برگزیند و چشم انتظار گذر ایام باشد ..

آنجاست که صدای بیصدای قدم های خدا

به گوش هرکس که آشنای رسم دنیاست

خوب و رسا می آید .

خدا نیز در دست

چوب تنبیه نامرئی و سختی دارد

اما صبر و حوصله چه بسیار ....

چوب تنبیه خدا ، دیر و زودی دارد

اما سوخت و سوزی _ نه

چه بخواهی ، یا _ نه

مبتلایش‌ خواهی شد .

آنقدر نرم و نامرئی

بر تن احساست خواهد زد

که خودت ندانی از کجا و چرا

چنین بی‌رحمانه، منزوی و مطرود

گوشه ای آرام و ساکت

تکیه به ضلع سوم

از دلشکستگی ها دادی

تنها و تارک دنیا

به شب هنگام رسیده

و بغضی سخت ، نشسته بر سر راه نفست ....

و هر دقیقه صدبار ..

شهروزبراری

#دلنوشته

29 Mehr 01 ، 11:36 ۴ نظر

محمدعلی براهنی

داستان رمان پی دی اف

دریافت

پی دی اف داستان از سیمین دانشور سووشون پی دی اف دریافت
حجم: 3.57 مگابایت
توضیحات: سووشون سیمین دانشور

پی دی اف رمان عاشقانه دریافت
حجم: 28.9 مگابایت
توضیحات: کارگاه داستان نویسی شین براری اثر هنرجویان مبتدی

پی دی اف ادبیت داستانی یادداشت های پنج ساله دریافت
حجم: 4.56 مگابایت
توضیحات: پی دی اف یادداشت های پنج ساله

انجمن شاعران مرده پی دی اف دریافت
حجم: 1.7 مگابایت
توضیحات: پی دی اف شاعران مرده

دریافت
مدت زمان: 16 ثانیه

دریافت
مدت زمان: 13 ثانیه

دریافت

01 Ordibehesht 01 ، 23:26 ۰ نظر

محدثه اخوان

دنس فور می

رعد ، برق ، برخورد دو ابر ، خلق آذرخش، باران و سپس بوی خاک و نم. من سوی نیمکت چوبی و لحظه ی دیدار یار روانه ، یک ندای عاشقانه ، یک بیعت آسمانی، یک احساس زلال ، قدمهایم پیوسته و خیس ، در کوچه های شهر جرا رهگذری نیست ، دلیل شئون و زجه و زاری های سمت پارک ، از برای چیست؟.. شتابان سوی درخت کاج روانه ، شعله های بلندی از تاج کاج بلند بسمت آسمان زبانه میکشد ، رقص شعله در باد ، به ناگاه بفکر و یاد نیمکت و وعده ی دیدار یار ، سراپا مضطرب ، استرس و تپش های قلب بیقرار. نیمکت مان دقیق زیر سایبان چتر شاخسار کاج است ، پس..... صاعقه و اصابت به کاج ، و شعله ی سرکش تا به آسمان. نکند یارم ، نگارم ، محبوب و دلدارم‌... در آتن لحظه آنجا بوده باشد... نکند زبانم لال.... نه ، این چه فکر سیاهی ست، چه لفظ غلطی ست. پر شتاب و دلهره سمت ازدهام ، به لحظه ای نیبینم که گویی قدم هایم از سنگفرش زمین جدا گشته و من سبک بال همچون قاصدک اوج گرفته و اسیر دست باد رهگذری میشوم ، عاقبت در نزدیکی ازدهام آرام بر ضلع پنهان کافه ای می‌نشینم، چه شده، چه آمده بر سر یارم ، چه کنم ، کجا بروم ، من چرا چیزی کم دارم ، گویی هزاران صخره از سرشانه هایم برداشته شده اند و سبکی خاصی را لمس میکنم ، گویی فشاری از وجودم حذف شده ، گویی مست باشم ، همه جا تار است یا که شاید همه چیز خواب است ، نمیدانم ، بروم جلو یا که باید منتظر خبرش ، یا ردپا و اثرش در گوشه ی این کافه بمانم ، دچار شک و تردیدم ، به لحظه ای صدای یارم را از میان جمعیت می‌شنوم، آری خودش است خدایا شکرت ، خدایا سپاس. او سالم است. ولی پس چرا چنین جیغ و شیون و فریاد میزند ، خب آذرخش به درخت محبوبمان خورده و آنرا آتش زده ، این که جنجال و آشوب ندارد ، جیغ و شیون ندارد ، اشک و گریه و غصه ندارد ، نسیمی میوزد و من سمت تجمع اطراف درخت اوج میگیرم ، در مرکزش خودم را می‌بینم که بی من است یک کالبد بی جان و مرده است. چه حیف. ....
چه خوب.... چه خوب که من جای یارم زودتر بر سر قرار و نیمکت دیدار رسیده بودم. و چه سخت که او مرا نمی‌شنود، نمی‌بیند، نمی یابد... نمیدانم که چه باید.... شاید سمت برکه ی نور باید بروم .. سوی دریچه ی نور . من نیز در هیبت جرعه ی نور و بازگشت همه بسوی اوست...

11 Khordad 02 ، 18:41 ۰ نظر

محدثه اخوان

داستان کوتاه ادبی . داستان بلند. رمان عاشقانه. آموزش نویسندگی

آموزش نویسندگی جدید

عکس نوشته پروفایل دخترانه رمان تهران بلاگ

متن دخترانه زیبا

عکس پروفایل دخترانه غمگین

بهترین شعرهای نو فارسی | زیباترین اشعار نو و سپید

داستان کوتاه ادبی

خاطره نویسی

چکیده آثار بلند

داستان عاشقانه

pdf ادبیات داستانی

شین براری

طنز

خبرادبی

شعرنو _سپید

آموزش نویسندگی

داستان مجازی

شهروز براری صیقلانی

رمان شین براری

ر اعتمادی

داستان صوتی رایگان